Kütahya’nın Çavdarhisar ilçesindeki Aizanoi Antik Kenti’ndeki kazıda mermer güneş saati ortaya çıktı. Kütahya’nın Çavdarhisar ilçesinde yer alan ve “İkinci Efes” olarak nitelendirilen Aizanoi Antik Kenti’nden geçen Koca Çay’da (Penkalas) gerçekleştirilen kazılarda, mermer güneş saati tespit edilerek gün ışığına çıkarıldı. UNESCO Dünya Miras Geçici Listesi’ne 2012’de dahil edilen, Anadolu’daki en iyi korunmuş Zeus Tapınağı’na ev sahipliği yapan antik kentteki kazılar, Cumhurbaşkanı kararıyla 17 Ağustos’tan beri Kütahya Dumlupınar Üniversitesi (DPÜ) tarafından sürdürülüyor.
GENİŞ BİR EKİPLE ÇALIŞMALAR SÜRÜYOR
DPÜ Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü ve Kazı Başkanı Prof. Dr. Gökhan Coşkun, geçen ay başlayan kazı çalışmalarının Kütahya Valiliği’nin de desteğiyle 80 işçi, 20 teknik personel ve akademisyenlerle antik kentteki Koca Çay, agora (çarşı) ve tiyatroda sürdürüldüğünü söyledi. Penkalas Projesi kapsamında ağırlıklı olarak Koca Çay yatağında kazı çalışmaları yürütülüyor. Yapılan kazılar sonucunda köprüye ait çok sayıda yıkık vaziyette mimari blokla karşılaşıldı. Bunların büyük bir kısmı köprünün parapet/korkuluk taşlarından ibaret. Ancak köprünün bulunduğu alanda, bu mimari kalıntılardan oluşan enkazın içerisinde şaşırtıcı bazı buluntularla da rastlandı.
İLK MERMER GÜNEŞ SAATİ
Yeni sezonda Aizanoi’da ilk kez mermer güneş saati bulunduğunu dile getiren Prof. Dr. Gökhan Coşkun, şunları ifade etti: “Bu güneş saati Roma dönemine ait ve Aizanoi’de bugüne kadar bulunan ilk güneş saati. Hemen hemen tam diyebileceğimiz güneş saatinin birkaç küçük parçası eksik. Mermerden yapılmış güneş saatinin yüksekliği 45 santimetre, genişliği ise 43 santimetre. Roma dönemine tarihlediğimiz güneş saati günümüzden yaklaşık 2 bin yıl öncesine ait.” Güneş saati üzerinde incelemelerin ve restorasyonun sürdüğü ve insanların o dönemde güneş saatiyle zamanı ve mevsimleri öğrenebildiği ortaya kondu. Antik dönemde güneş saatlerinin halkın yoğun bulunduğu bölgelere yerleştirildiği biliniyor. Antik dönemde de güneş saatleri; agora, kent merkezi veya tapınak alanları gibi kamusal alanlarda halkın görebileceği yerlerde kullanılıyordu.
