Yazarımız Ece Süeren Ok, ağustos ayının ilk yazısını bayramın son günü Bodrum’da Zeki Müren’in evinde kaleme aldı. “Ayna ayna, güzel ayna; söyle bana, benden güzel var mı bu dünyada?” diye başladığı yazısında, yine bizleri düşünmeye yönlendirerek, “Düşünmek lazım” dedi.
“Ayna ayna, güzel ayna; söyle bana, benden güzel var mı bu dünyada? Ve tüm hikâye, aynanın verdiği cevap ile şekillenir masalda. Ama sadece bir masal değil, AYNA hayatımızda ne çok konuya dokunuyor bir bilsek. Belki o zaman neyi neden yaptığımızı daha net anlayıp, karşımızdakilerin bize olan davranışlarının bizim onlara tutttuğumuz aynadan olduğunu fark edebiliriz. Ve tabii ki tam tersi de…
7-8 yıl önce üstad Koç arkadaşlarımdan Özlem Sarıöz’ün açtığı voicedialogue eğitiminde öğrendiğim ‘Karşınızdakinde neyi beğenmiyorsanız, o aslında sizin gölge tarafınız’ cümlesi, davranışlarıma daha da dikkat etmemi sağladı. Ve özellikle sevmediklerime… Ve her hoşuma gitmeyen olayda ‘ben neyi yansıtıyorum’ ya da ‘karşımdaki bende neyi yansıtıyor’ diye bakmaya çalışıyorum artık.
Çok kolay değil. Aynada kendini beğenmek, haklı olduğunu bilmek ve hafifçe burnu dikleştirip yürümek çok güzel ve de kolay. Bunu yapmak kötü demiyorum, yanlış anlaşılmasın. Fakat karşı taraf benim davranışımı aynaladığında hoşuma gidiyor mu her zaman diye bakmak lazım. Ya o çok sevdiğiniz kişi ile uzun zamandır konuşmamanızın, kavga etmenizin nedeni onun size sizi göstermesiyse? İnce çizgi… O gördüğünüzü beğenmediğiniz davranış, aslında uzun zamandır sizin ona davranış şekliniz ise? Bir düşünmek lazım belki de…
‘AYNA AYNA’ diye başlayan nice sorular, beni ve çevremi daha ileriye, daha olumluya taşıyor mu? Her gün mutlaka en az bir kere baktığımız aynada gördüğümüz ve gösterdiğimiz herşey hoşumuza gidiyor mu? Gitmeyeni de bilerek isteyerek, sonuçlarına katlanacağımızı bilerek mi gösteriyoruz? Bayramın son günü… Zeki Müren’in evinden, onun aynasından…”
Ece Süeren OK / Güzelbahçe – İzmir
